Definify.com
Definition 2024
cniotáil
cniotáil
Irish
Verb
cniotáil (present analytic cniotálann, future analytic cniotálfaidh, verbal noun cniotáil, past participle cniotáilte)
Conjugation
First Conjugation (B)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | cniotálaim | cniotálann tú; cniotálair† |
cniotálann sé, sí | cniotálaimid | cniotálann sibh | cniotálann siad; cniotálaid† |
a chniotálann; a chniotálas / a gcniotálann*; a gcniotálas* |
cniotáiltear |
past | chniotáil mé; chniotálas | chniotáil tú; chniotálais | chniotáil sé, sí | chniotálamar; chniotáil muid | chniotáil sibh; chniotálabhair | chniotáil siad; chniotáladar | a chniotáil / ar chniotáil* |
cniotáladh | |
past habitual | chniotálainn | chniotáilteá | chniotáladh sé, sí | chniotálaimis; chniotáladh muid | chniotáladh sibh | chniotálaidís; chniotáladh siad | a chniotáladh; ar chniotáladh* |
chniotáiltí | |
future | cniotálfaidh mé; cniotálfad |
cniotálfaidh tú; cniotálfair† |
cniotálfaidh sé, sí | cniotálfaimid; cniotálfaidh muid |
cniotálfaidh sibh | cniotálfaidh siad; cniotálfaid† |
a chniotálfaidh; a chniotálfas / a gcniotálfaidh*; a gcniotálfas* |
cniotálfar | |
conditional | chniotálfainn | chniotálfá | chniotálfadh sé, sí | chniotálfaimis; chniotálfadh muid | chniotálfadh sibh | chniotálfaidís; chniotálfadh siad | a chniotálfadh / ar chniotálfadh* |
chniotálfaí | |
subjunctive | present | go gcniotála mé; go gcniotálad† |
go gcniotála tú; go gcniotálair† |
go gcniotála sé, sí | go gcniotálaimid; go gcniotála muid |
go gcniotála sibh | go gcniotála siad; go gcniotálaid† |
— | go gcniotáiltear |
past | dá gcniotálainn | dá gcniotáilteá | dá gcniotáladh sé, sí | dá gcniotálaimis; dá gcniotáladh muid |
dá gcniotáladh sibh | dá gcniotálaidís; dá gcniotáladh siad |
— | dá gcniotáiltí | |
imperative | cniotálaim | cniotáil | cniotáladh sé, sí | cniotálaimis | cniotálaigí; cniotálaidh† |
cniotálaidís | — | cniotáiltear | |
verbal noun | cniotáil | ||||||||
past participle | cniotáilte |
*Indirect relative
† Dialect form
Noun
cniotáil f (genitive singular cniotála)
- verbal noun of cniotáil
- knitting; knitted material
- (figuratively) intricacy, complexity
Declension
Declension of cniotáil
Third declension
Bare forms (no plural for this noun):
|
Forms with the definite article:
|
Derived terms
- biorán cniotála (“knitting-needle”)
- inneall cniotála (“knitting-machine”)
- snáth cniotála (“knitting yarn”)
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
cniotáil | chniotáil | gcniotáil |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "cniotáil" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.