Definify.com
Definition 2025
coïncideren
coïncideren
Dutch
Alternative forms
- coïncideeren (obsolete spelling)
Verb
coïncideren
- (intransitive) to coincide, occur at the same time and place
- (intransitive) to correspond, match
Inflection
| Inflection of coïncideren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | coïncideren | |||
| past singular | coïncideerde | |||
| past participle | gecoïncideerd | |||
| infinitive | coïncideren | |||
| gerund | coïncideren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | coïncideer | coïncideerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | coïncideert | coïncideerde | ||
| 2nd person sing. (u) | coïncideert | coïncideerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | coïncideert | coïncideerde | ||
| 3rd person singular | coïncideert | coïncideerde | ||
| plural | coïncideren | coïncideerden | ||
| subjunctive sing.1 | coïncidere | coïncideerde | ||
| subjunctive plur.1 | coïncideren | coïncideerden | ||
| imperative sing. | coïncideer | |||
| imperative plur.1 | coïncideert | |||
| participles | coïnciderend | gecoïncideerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
(coincide):
(correspond):
Related terms
- coïncident
- coïncidentie