Definify.com
Definition 2025
coargutus
coargutus
Latin
Participle
coargūtus m (feminine coargūta, neuter coargūtum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | coargūtus | coargūta | coargūtum | coargūtī | coargūtae | coargūta | |
genitive | coargūtī | coargūtae | coargūtī | coargūtōrum | coargūtārum | coargūtōrum | |
dative | coargūtō | coargūtō | coargūtīs | ||||
accusative | coargūtum | coargūtam | coargūtum | coargūtōs | coargūtās | coargūta | |
ablative | coargūtō | coargūtā | coargūtō | coargūtīs | |||
vocative | coargūte | coargūta | coargūtum | coargūtī | coargūtae | coargūta |