Definify.com
Definition 2025
coincidendus
coincidendus
Latin
Participle
coincīdendus m (feminine coincīdenda, neuter coincīdendum); first/second declension
- which is to be coincided
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coincīdendus | coincīdenda | coincīdendum | coincīdendī | coincīdendae | coincīdenda | |
| genitive | coincīdendī | coincīdendae | coincīdendī | coincīdendōrum | coincīdendārum | coincīdendōrum | |
| dative | coincīdendō | coincīdendō | coincīdendīs | ||||
| accusative | coincīdendum | coincīdendam | coincīdendum | coincīdendōs | coincīdendās | coincīdenda | |
| ablative | coincīdendō | coincīdendā | coincīdendō | coincīdendīs | |||
| vocative | coincīdende | coincīdenda | coincīdendum | coincīdendī | coincīdendae | coincīdenda | |