Definify.com
Definition 2025
coincisus
coincisus
Latin
Participle
coincīsus m (feminine coincīsa, neuter coincīsum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coincīsus | coincīsa | coincīsum | coincīsī | coincīsae | coincīsa | |
| genitive | coincīsī | coincīsae | coincīsī | coincīsōrum | coincīsārum | coincīsōrum | |
| dative | coincīsō | coincīsō | coincīsīs | ||||
| accusative | coincīsum | coincīsam | coincīsum | coincīsōs | coincīsās | coincīsa | |
| ablative | coincīsō | coincīsā | coincīsō | coincīsīs | |||
| vocative | coincīse | coincīsa | coincīsum | coincīsī | coincīsae | coincīsa | |