Definify.com
Definition 2024
colatus
colatus
Latin
Participle
cōlātus m (feminine cōlāta, neuter cōlātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | cōlātus | cōlāta | cōlātum | cōlātī | cōlātae | cōlāta | |
genitive | cōlātī | cōlātae | cōlātī | cōlātōrum | cōlātārum | cōlātōrum | |
dative | cōlātō | cōlātō | cōlātīs | ||||
accusative | cōlātum | cōlātam | cōlātum | cōlātōs | cōlātās | cōlāta | |
ablative | cōlātō | cōlātā | cōlātō | cōlātīs | |||
vocative | cōlāte | cōlāta | cōlātum | cōlātī | cōlātae | cōlāta |
References
- colatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press