Definify.com
Definition 2025
colonatus
colonatus
Latin
Noun
colōnātus m (genitive colōnātūs); fourth declension
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | colōnātus | colōnātūs |
| genitive | colōnātūs | colōnātuum |
| dative | colōnātuī | colōnātibus |
| accusative | colōnātum | colōnātūs |
| ablative | colōnātū | colōnātibus |
| vocative | colōnātus | colōnātūs |
Related terms
References
- colonatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “colonatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- colonatus in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin