Definify.com
Definition 2025
commendandus
commendandus
Latin
Participle
commendandus m (feminine commendanda, neuter commendandum); first/second declension
- which is to be commended
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | commendandus | commendanda | commendandum | commendandī | commendandae | commendanda | |
| genitive | commendandī | commendandae | commendandī | commendandōrum | commendandārum | commendandōrum | |
| dative | commendandō | commendandō | commendandīs | ||||
| accusative | commendandum | commendandam | commendandum | commendandōs | commendandās | commendanda | |
| ablative | commendandō | commendandā | commendandō | commendandīs | |||
| vocative | commendande | commendanda | commendandum | commendandī | commendandae | commendanda | |