Definify.com
Definition 2025
comminiscens
comminiscens
Latin
Participle
comminīscēns m, f, n (genitive comminīscentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | comminīscēns | comminīscentēs | comminīscentia | ||
| genitive | comminīscentis | comminīscentium | |||
| dative | comminīscentī | comminīscentibus | |||
| accusative | comminīscentem | comminīscēns | comminīscentēs | comminīscentia | |
| ablative | comminīscente, comminīscentī1 | comminīscentibus | |||
| vocative | comminīscēns | comminīscentēs | comminīscentia | ||
1When used purely as an adjective.