Definify.com
Definition 2025
communicandus
communicandus
Latin
Participle
commūnicandus m (feminine commūnicanda, neuter commūnicandum); first/second declension
- which is to be communicated or shared with
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | commūnicandus | commūnicanda | commūnicandum | commūnicandī | commūnicandae | commūnicanda | |
| genitive | commūnicandī | commūnicandae | commūnicandī | commūnicandōrum | commūnicandārum | commūnicandōrum | |
| dative | commūnicandō | commūnicandō | commūnicandīs | ||||
| accusative | commūnicandum | commūnicandam | commūnicandum | commūnicandōs | commūnicandās | commūnicanda | |
| ablative | commūnicandō | commūnicandā | commūnicandō | commūnicandīs | |||
| vocative | commūnicande | commūnicanda | commūnicandum | commūnicandī | commūnicandae | commūnicanda | |