Definify.com
Definition 2025
compositurus
compositurus
Latin
Participle
compōsitūrus m (feminine compōsitūra, neuter compōsitūrum); first/second declension
- about to compose
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | compōsitūrus | compōsitūra | compōsitūrum | compōsitūrī | compōsitūrae | compōsitūra | |
| genitive | compōsitūrī | compōsitūrae | compōsitūrī | compōsitūrōrum | compōsitūrārum | compōsitūrōrum | |
| dative | compōsitūrō | compōsitūrō | compōsitūrīs | ||||
| accusative | compōsitūrum | compōsitūram | compōsitūrum | compōsitūrōs | compōsitūrās | compōsitūra | |
| ablative | compōsitūrō | compōsitūrā | compōsitūrō | compōsitūrīs | |||
| vocative | compōsitūre | compōsitūra | compōsitūrum | compōsitūrī | compōsitūrae | compōsitūra | |