Definify.com
Definition 2025
concionans
concionans
Latin
Participle
concionāns m, f, n (genitive concionantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | concionāns | concionantēs | concionantia | ||
| genitive | concionantis | concionantium | |||
| dative | concionantī | concionantibus | |||
| accusative | concionantem | concionāns | concionantēs | concionantia | |
| ablative | concionante, concionantī1 | concionantibus | |||
| vocative | concionāns | concionantēs | concionantia | ||
1When used purely as an adjective.