Definify.com
Definition 2025
concitans
concitans
Latin
Participle
concitāns m, f, n (genitive concitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | concitāns | concitantēs | concitantia | ||
| genitive | concitantis | concitantium | |||
| dative | concitantī | concitantibus | |||
| accusative | concitantem | concitāns | concitantēs | concitantia | |
| ablative | concitante, concitantī1 | concitantibus | |||
| vocative | concitāns | concitantēs | concitantia | ||
1When used purely as an adjective.