Definify.com
Definition 2025
concomitandus
concomitandus
Latin
Participle
concomitandus m (feminine concomitanda, neuter concomitandum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | concomitandus | concomitanda | concomitandum | concomitandī | concomitandae | concomitanda | |
| genitive | concomitandī | concomitandae | concomitandī | concomitandōrum | concomitandārum | concomitandōrum | |
| dative | concomitandō | concomitandō | concomitandīs | ||||
| accusative | concomitandum | concomitandam | concomitandum | concomitandōs | concomitandās | concomitanda | |
| ablative | concomitandō | concomitandā | concomitandō | concomitandīs | |||
| vocative | concomitande | concomitanda | concomitandum | concomitandī | concomitandae | concomitanda | |