Definify.com
Definition 2025
concreditus
concreditus
Latin
Participle
concrēditus m (feminine concrēdita, neuter concrēditum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | concrēditus | concrēdita | concrēditum | concrēditī | concrēditae | concrēdita | |
| genitive | concrēditī | concrēditae | concrēditī | concrēditōrum | concrēditārum | concrēditōrum | |
| dative | concrēditō | concrēditō | concrēditīs | ||||
| accusative | concrēditum | concrēditam | concrēditum | concrēditōs | concrēditās | concrēdita | |
| ablative | concrēditō | concrēditā | concrēditō | concrēditīs | |||
| vocative | concrēdite | concrēdita | concrēditum | concrēditī | concrēditae | concrēdita | |