Definify.com
Definition 2025
condescensurus
condescensurus
Latin
Participle
condēscensūrus m (feminine condēscensūra, neuter condēscensūrum); first/second declension
- about to condescend
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | condēscensūrus | condēscensūra | condēscensūrum | condēscensūrī | condēscensūrae | condēscensūra | |
| genitive | condēscensūrī | condēscensūrae | condēscensūrī | condēscensūrōrum | condēscensūrārum | condēscensūrōrum | |
| dative | condēscensūrō | condēscensūrō | condēscensūrīs | ||||
| accusative | condēscensūrum | condēscensūram | condēscensūrum | condēscensūrōs | condēscensūrās | condēscensūra | |
| ablative | condēscensūrō | condēscensūrā | condēscensūrō | condēscensūrīs | |||
| vocative | condēscensūre | condēscensūra | condēscensūrum | condēscensūrī | condēscensūrae | condēscensūra | |