Definify.com
Definition 2025
condictus
condictus
Latin
Participle
condictus m (feminine condicta, neuter condictum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | condictus | condicta | condictum | condictī | condictae | condicta | |
| genitive | condictī | condictae | condictī | condictōrum | condictārum | condictōrum | |
| dative | condictō | condictō | condictīs | ||||
| accusative | condictum | condictam | condictum | condictōs | condictās | condicta | |
| ablative | condictō | condictā | condictō | condictīs | |||
| vocative | condicte | condicta | condictum | condictī | condictae | condicta | |
References
- CONDICTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)