Definify.com
Definition 2025
conducendus
conducendus
Latin
Participle
condūcendus m (feminine condūcenda, neuter condūcendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | condūcendus | condūcenda | condūcendum | condūcendī | condūcendae | condūcenda | |
| genitive | condūcendī | condūcendae | condūcendī | condūcendōrum | condūcendārum | condūcendōrum | |
| dative | condūcendō | condūcendō | condūcendīs | ||||
| accusative | condūcendum | condūcendam | condūcendum | condūcendōs | condūcendās | condūcenda | |
| ablative | condūcendō | condūcendā | condūcendō | condūcendīs | |||
| vocative | condūcende | condūcenda | condūcendum | condūcendī | condūcendae | condūcenda | |