Definify.com
Definition 2024
conisurus
conisurus
Latin
Participle
cōnisūrus m (feminine cōnisūra, neuter cōnisūrum); first/second declension
- about to struggle
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōnisūrus | cōnisūra | cōnisūrum | cōnisūrī | cōnisūrae | cōnisūra | |
| genitive | cōnisūrī | cōnisūrae | cōnisūrī | cōnisūrōrum | cōnisūrārum | cōnisūrōrum | |
| dative | cōnisūrō | cōnisūrō | cōnisūrīs | ||||
| accusative | cōnisūrum | cōnisūram | cōnisūrum | cōnisūrōs | cōnisūrās | cōnisūra | |
| ablative | cōnisūrō | cōnisūrā | cōnisūrō | cōnisūrīs | |||
| vocative | cōnisūre | cōnisūra | cōnisūrum | cōnisūrī | cōnisūrae | cōnisūra | |