Definify.com
Definition 2025
conlaudatus
conlaudatus
Latin
Participle
conlaudātus m (feminine conlaudāta, neuter conlaudātum); first/second declension
- Alternative form of collaudātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conlaudātus | conlaudāta | conlaudātum | conlaudātī | conlaudātae | conlaudāta | |
| genitive | conlaudātī | conlaudātae | conlaudātī | conlaudātōrum | conlaudātārum | conlaudātōrum | |
| dative | conlaudātō | conlaudātō | conlaudātīs | ||||
| accusative | conlaudātum | conlaudātam | conlaudātum | conlaudātōs | conlaudātās | conlaudāta | |
| ablative | conlaudātō | conlaudātā | conlaudātō | conlaudātīs | |||
| vocative | conlaudāte | conlaudāta | conlaudātum | conlaudātī | conlaudātae | conlaudāta | |