Definify.com
Definition 2025
consocius
consocius
Latin
Adjective
cōnsocius m (feminine cōnsocia, neuter cōnsocium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōnsocius | cōnsocia | cōnsocium | cōnsociī | cōnsociae | cōnsocia | |
| genitive | cōnsociī | cōnsociae | cōnsociī | cōnsociōrum | cōnsociārum | cōnsociōrum | |
| dative | cōnsociō | cōnsociō | cōnsociīs | ||||
| accusative | cōnsocium | cōnsociam | cōnsocium | cōnsociōs | cōnsociās | cōnsocia | |
| ablative | cōnsociō | cōnsociā | cōnsociō | cōnsociīs | |||
| vocative | cōnsocie | cōnsocia | cōnsocium | cōnsociī | cōnsociae | cōnsocia | |
References
- consocius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- CONSOCIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “consocius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.