Definify.com
Definition 2025
consolatorius
consolatorius
Latin
Adjective
cōnsōlātōrius m (feminine cōnsōlātōria, neuter cōnsōlātōrium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōnsōlātōrius | cōnsōlātōria | cōnsōlātōrium | cōnsōlātōriī | cōnsōlātōriae | cōnsōlātōria | |
| genitive | cōnsōlātōriī | cōnsōlātōriae | cōnsōlātōriī | cōnsōlātōriōrum | cōnsōlātōriārum | cōnsōlātōriōrum | |
| dative | cōnsōlātōriō | cōnsōlātōriō | cōnsōlātōriīs | ||||
| accusative | cōnsōlātōrium | cōnsōlātōriam | cōnsōlātōrium | cōnsōlātōriōs | cōnsōlātōriās | cōnsōlātōria | |
| ablative | cōnsōlātōriō | cōnsōlātōriā | cōnsōlātōriō | cōnsōlātōriīs | |||
| vocative | cōnsōlātōrie | cōnsōlātōria | cōnsōlātōrium | cōnsōlātōriī | cōnsōlātōriae | cōnsōlātōria | |
References
- consolatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - consolatorius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - Félix Gaffiot (1934), “consolatorius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.