Definify.com
Definition 2024
conspóid
conspóid
Irish
Noun
conspóid f (genitive singular conspóide, nominative plural conspóidí)
Declension
Declension of conspóid
Second declension
|
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Related terms
- conspóideach (“argumentative; contentious, controversial”)
Verb
conspóid (present analytic conspóideann, future analytic conspóidfidh, verbal noun conspóideadh, past participle conspóidte)
Conjugation
First Conjugation (A)
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | conspóidim | conspóideann tú; conspóidir† |
conspóideann sé, sí | conspóidimid | conspóideann sibh | conspóideann siad; conspóidid† |
a chonspóideann; a chonspóideas / a gconspóideann*; a gconspóideas* |
conspóidtear |
| past | chonspóid mé; chonspóideas | chonspóid tú; chonspóidis | chonspóid sé, sí | chonspóideamar; chonspóid muid | chonspóid sibh; chonspóideabhair | chonspóid siad; chonspóideadar | a chonspóid / ar chonspóid* |
conspóideadh | |
| past habitual | chonspóidinn | chonspóidteá | chonspóideadh sé, sí | chonspóidimis; chonspóideadh muid | chonspóideadh sibh | chonspóididís; chonspóideadh siad | a chonspóideadh / ar chonspóideadh* |
chonspóidtí | |
| future | conspóidfidh mé; conspóidfead |
conspóidfidh tú; conspóidfir† |
conspóidfidh sé, sí | conspóidfimid; conspóidfidh muid |
conspóidfidh sibh | conspóidfidh siad; conspóidfid† |
a chonspóidfidh; a chonspóidfeas / a gconspóidfidh*; a gconspóidfeas* |
conspóidfear | |
| conditional | chonspóidfinn | chonspóidfeá | chonspóidfeadh sé, sí | chonspóidfimis; chonspóidfeadh muid | chonspóidfeadh sibh | chonspóidfidís; chonspóidfeadh siad | a chonspóidfeadh / ar chonspóidfeadh* |
chonspóidfí | |
| subjunctive | present | go gconspóide mé; go gconspóidead† |
go gconspóide tú; go gconspóidir† |
go gconspóide sé, sí | go gconspóidimid; go gconspóide muid |
go gconspóide sibh | go gconspóide siad; go gconspóidid† |
— | go gconspóidtear |
| past | dá gconspóidinn | dá gconspóidteá | dá gconspóideadh sé, sí | dá gconspóidimis; dá gconspóideadh muid |
dá gconspóideadh sibh | dá gconspóididís; dá gconspóideadh siad |
— | dá gconspóidtí | |
| imperative | conspóidim | conspóid | conspóideadh sé, sí | conspóidimis | conspóidigí; conspóididh† |
conspóididís | — | conspóidtear | |
| verbal noun | conspóideadh | ||||||||
| past participle | conspóidte | ||||||||
* Indirect relative
† Dialect form
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| conspóid | chonspóid | gconspóid |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
References
- “conspóid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.