Definify.com
Definition 2025
conspecturus
conspecturus
Latin
Participle
cōnspecturus m (feminine cōnspectura, neuter cōnspecturum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōnspecturus | cōnspectura | cōnspecturum | cōnspecturī | cōnspecturae | cōnspectura | |
| genitive | cōnspecturī | cōnspecturae | cōnspecturī | cōnspecturōrum | cōnspecturārum | cōnspecturōrum | |
| dative | cōnspecturō | cōnspecturō | cōnspecturīs | ||||
| accusative | cōnspecturum | cōnspecturam | cōnspecturum | cōnspecturōs | cōnspecturās | cōnspectura | |
| ablative | cōnspecturō | cōnspecturā | cōnspecturō | cōnspecturīs | |||
| vocative | cōnspecture | cōnspectura | cōnspecturum | cōnspecturī | cōnspecturae | cōnspectura | |