Definify.com
Definition 2025
contionandus
contionandus
Latin
Participle
contiōnandus m (feminine contiōnanda, neuter contiōnandum); first/second declension
- which is to be convened
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | contiōnandus | contiōnanda | contiōnandum | contiōnandī | contiōnandae | contiōnanda | |
genitive | contiōnandī | contiōnandae | contiōnandī | contiōnandōrum | contiōnandārum | contiōnandōrum | |
dative | contiōnandō | contiōnandō | contiōnandīs | ||||
accusative | contiōnandum | contiōnandam | contiōnandum | contiōnandōs | contiōnandās | contiōnanda | |
ablative | contiōnandō | contiōnandā | contiōnandō | contiōnandīs | |||
vocative | contiōnande | contiōnanda | contiōnandum | contiōnandī | contiōnandae | contiōnanda |