Definify.com
Definition 2025
contristans
contristans
Latin
Participle
contristāns m, f, n (genitive contristantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | contristāns | contristantēs | contristantia | ||
| genitive | contristantis | contristantium | |||
| dative | contristantī | contristantibus | |||
| accusative | contristantem | contristāns | contristantēs | contristantia | |
| ablative | contristante, contristantī1 | contristantibus | |||
| vocative | contristāns | contristantēs | contristantia | ||
1When used purely as an adjective.