Definify.com
Definition 2025
coquinus
coquinus
Latin
Adjective
coquīnus m (feminine coquīna, neuter coquīnum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coquīnus | coquīna | coquīnum | coquīnī | coquīnae | coquīna | |
| genitive | coquīnī | coquīnae | coquīnī | coquīnōrum | coquīnārum | coquīnōrum | |
| dative | coquīnō | coquīnō | coquīnīs | ||||
| accusative | coquīnum | coquīnam | coquīnum | coquīnōs | coquīnās | coquīna | |
| ablative | coquīnō | coquīnā | coquīnō | coquīnīs | |||
| vocative | coquīne | coquīna | coquīnum | coquīnī | coquīnae | coquīna | |
Derived terms
References
- coquinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- COQUINUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “coquinus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.