Definify.com
Definition 2025
críochnaigh
críochnaigh
Irish
Verb
críochnaigh (present analytic críochanaíonn, future analytic críochnóidh, verbal noun críochnú, past participle críochnaithe)
Conjugation
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | críochnaím | críochnaíonn tú; críochnaír† |
críochnaíonn sé, sí | críochnaímid; críochnaíonn muid |
críochnaíonn sibh | críochnaíonn siad; críochnaíd† |
a chríochnaíonn; a chríochnaíos / a gcríochnaíonn*; a gcríochnaíos* |
críochnaítear |
| past | chríochnaigh mé; chríochnaíos | chríochnaigh tú; chríochnaís | chríochnaigh sé, sí | chríochnaíomar; chríochnaigh muid | chríochnaigh sibh; chríochnaíobhair | chríochnaigh siad; chríochnaíodar | a chríochnaigh / ar chríochnaigh* |
críochnaíodh | |
| past habitual | chríochnaínn | chríochnaíteá | chríochnaíodh sé, sí | chríochnaímis; chríochnaíodh muid | chríochnaíodh sibh | chríochnaídís; chríochnaíodh siad | a chríochnaíodh / ar chríochnaíodh* |
chríochnaítí | |
| future | críochnóidh mé; críochnód; críochnóchaidh mé† |
críochnóidh tú; críochnóir†; críochnóchaidh tú† |
críochnóidh sé, sí; críochnóchaidh sé, sí† |
críochnóimid; críochnóidh muid; críochnóchaimid†; críochnóchaidh muid† |
críochnóidh sibh; críochnóchaidh sibh† |
críochnóidh siad; críochnóid†; críochnóchaidh siad† |
a chríochnóidh; a chríochnós; a chríochnóchaidh†; a chríochnóchas† / a gcríochnóidh*; a gcríochnós*; a gcríochnóchaidh*†; a gcríochnóchas*† |
críochnófar; críochnóchar† | |
| conditional | chríochnóinn; chríochnóchainn† | chríochnófá; chríochnóchthᆠ| chríochnódh sé, sí; chríochnóchadh sé, sí† | chríochnóimis; chríochnódh muid; chríochnóchaimis†; chríochnóchadh muid† | chríochnódh sibh; chríochnóchadh sibh† | chríochnóidís; chríochnódh siad; chríochnóchadh siad† | a chríochnódh; a chríochnóchadh† / ar chríochnódh*; ar chríochnóchadh*† |
chríochnófaí; chríochnóchthaí† | |
| subjunctive | present | go gcríochnaí mé; go gcríochnaíod† |
go gcríochnaí tú; go gcríochnaír† |
go gcríochnaí sé, sí | go gcríochnaímid; go gcríochnaí muid |
go gcríochnaí sibh | go gcríochnaí siad; go gcríochnaíd† |
— | go gcríochnaítear |
| past | dá gcríochnaínn | dá gcríochnaíteá | dá gcríochnaíodh sé, sí | dá gcríochnaímis; dá gcríochnaíodh muid |
dá gcríochnaíodh sibh | dá gcríochnaídís; dá gcríochnaíodh siad |
— | dá gcríochnaítí | |
| imperative | críochnaím | críochnaigh | críochnaíodh sé, sí | críochnaímis | críochnaígí; críochnaídh† |
críochnaídís | — | críochnaítear | |
| verbal noun | críochnú | ||||||||
| past participle | críochnaithe | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| críochnaigh | chríochnaigh | gcríochnaigh |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||