Definify.com
Definition 2025
cubiculatus
cubiculatus
Latin
Adjective
cubiculātus m (feminine cubiculāta, neuter cubiculātum); first/second declension
- (nautical) Having staterooms or bedchambers
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cubiculātus | cubiculāta | cubiculātum | cubiculātī | cubiculātae | cubiculāta | |
| genitive | cubiculātī | cubiculātae | cubiculātī | cubiculātōrum | cubiculātārum | cubiculātōrum | |
| dative | cubiculātō | cubiculātō | cubiculātīs | ||||
| accusative | cubiculātum | cubiculātam | cubiculātum | cubiculātōs | cubiculātās | cubiculāta | |
| ablative | cubiculātō | cubiculātā | cubiculātō | cubiculātīs | |||
| vocative | cubiculāte | cubiculāta | cubiculātum | cubiculātī | cubiculātae | cubiculāta | |
References
- cubiculatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “cubiculatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.