Definify.com
Definition 2025
cumhachtaigh
cumhachtaigh
Irish
Verb
cumhachtaigh (present analytic cumhachtaíonn, future analytic cumhachtóidh, verbal noun cumhachtú, past participle cumhachtaithe)
- to empower
Conjugation
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | cumhachtaím | cumhachtaíonn tú; cumhachtaír† | cumhachtaíonn sé, sí | cumhachtaímid; cumhachtaíonn muid | cumhachtaíonn sibh | cumhachtaíonn siad; cumhachtaíd† | a chumhachtaíonn; a chumhachtaíos / a gcumhachtaíonn*; a gcumhachtaíos* | cumhachtaítear | 
| past | chumhachtaigh mé; chumhachtaíos | chumhachtaigh tú; chumhachtaís | chumhachtaigh sé, sí | chumhachtaíomar; chumhachtaigh muid | chumhachtaigh sibh; chumhachtaíobhair | chumhachtaigh siad; chumhachtaíodar | a chumhachtaigh / ar chumhachtaigh* | cumhachtaíodh | |
| past habitual | chumhachtaínn | chumhachtaíteá | chumhachtaíodh sé, sí | chumhachtaímis; chumhachtaíodh muid | chumhachtaíodh sibh | chumhachtaídís; chumhachtaíodh siad | a chumhachtaíodh / ar chumhachtaíodh* | chumhachtaítí | |
| future | cumhachtóidh mé; cumhachtód; cumhachtóchaidh mé† | cumhachtóidh tú; cumhachtóir†; cumhachtóchaidh tú† | cumhachtóidh sé, sí; cumhachtóchaidh sé, sí† | cumhachtóimid; cumhachtóidh muid; cumhachtóchaimid†; cumhachtóchaidh muid† | cumhachtóidh sibh; cumhachtóchaidh sibh† | cumhachtóidh siad; cumhachtóid†; cumhachtóchaidh siad† | a chumhachtóidh; a chumhachtós; a chumhachtóchaidh†; a chumhachtóchas† / a gcumhachtóidh*; a gcumhachtós*; a gcumhachtóchaidh*†; a gcumhachtóchas*† | cumhachtófar; cumhachtóchar† | |
| conditional | chumhachtóinn; chumhachtóchainn† | chumhachtófá; chumhachtóchthᆠ| chumhachtódh sé, sí; chumhachtóchadh sé, sí† | chumhachtóimis; chumhachtódh muid; chumhachtóchaimis†; chumhachtóchadh muid† | chumhachtódh sibh; chumhachtóchadh sibh† | chumhachtóidís; chumhachtódh siad; chumhachtóchadh siad† | a chumhachtódh; a chumhachtóchadh† / ar chumhachtódh*; ar chumhachtóchadh*† | chumhachtófaí; chumhachtóchthaí† | |
| subjunctive | present | go gcumhachtaí mé; go gcumhachtaíod† | go gcumhachtaí tú; go gcumhachtaír† | go gcumhachtaí sé, sí | go gcumhachtaímid; go gcumhachtaí muid | go gcumhachtaí sibh | go gcumhachtaí siad; go gcumhachtaíd† | — | go gcumhachtaítear | 
| past | dá gcumhachtaínn | dá gcumhachtaíteá | dá gcumhachtaíodh sé, sí | dá gcumhachtaímis; dá gcumhachtaíodh muid | dá gcumhachtaíodh sibh | dá gcumhachtaídís; dá gcumhachtaíodh siad | — | dá gcumhachtaítí | |
| imperative | cumhachtaím | cumhachtaigh | cumhachtaíodh sé, sí | cumhachtaímis | cumhachtaígí; cumhachtaídh† | cumhachtaídís | — | cumhachtaítear | |
| verbal noun | cumhachtú | ||||||||
| past participle | cumhachtaithe | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Etymology 2
Adjective
cumhachtaigh
- masculine singular genitive and vocative form of cumhachtach
Noun
cumhachtaigh m
- genitive singular of cumhachtach
- nominative plural of cumhachtach
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis | 
| cumhachtaigh | chumhachtaigh | gcumhachtaigh | 
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||