Definify.com
Definition 2025
custoditus
custoditus
Latin
Participle
custōdītus m (feminine custōdīta, neuter custōdītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | custōdītus | custōdīta | custōdītum | custōdītī | custōdītae | custōdīta | |
| genitive | custōdītī | custōdītae | custōdītī | custōdītōrum | custōdītārum | custōdītōrum | |
| dative | custōdītō | custōdītō | custōdītīs | ||||
| accusative | custōdītum | custōdītam | custōdītum | custōdītōs | custōdītās | custōdīta | |
| ablative | custōdītō | custōdītā | custōdītō | custōdītīs | |||
| vocative | custōdīte | custōdīta | custōdītum | custōdītī | custōdītae | custōdīta | |