Definition 2024
dölyf
dölyf
Hungarian
Noun
dölyf (plural dölyfök)
- arrogance, haughtiness
Declension
| Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony) |
|---|
|
singular |
plural |
| nominative |
dölyf
|
dölyfök
|
| accusative |
dölyföt
|
dölyföket
|
| dative |
dölyfnek
|
dölyföknek
|
| instrumental |
dölyffel
|
dölyfökkel
|
| causal-final |
dölyfért
|
dölyfökért
|
| translative |
dölyffé
|
dölyfökké
|
| terminative |
dölyfig
|
dölyfökig
|
| essive-formal |
dölyfként
|
dölyfökként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
dölyfben
|
dölyfökben
|
| superessive |
dölyfön
|
dölyfökön
|
| adessive |
dölyfnél
|
dölyföknél
|
| illative |
dölyfbe
|
dölyfökbe
|
| sublative |
dölyfre
|
dölyfökre
|
| allative |
dölyfhöz
|
dölyfökhöz
|
| elative |
dölyfből
|
dölyfökből
|
| delative |
dölyfről
|
dölyfökről
|
| ablative |
dölyftől
|
dölyföktől
|
| Possessive forms of dölyf
|
|---|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
dölyföm
|
dölyfeim
|
| 2nd person sing. |
dölyföd
|
dölyfeid
|
| 3rd person sing. |
dölyfe
|
dölyfei
|
| 1st person plural |
dölyfünk
|
dölyfeink
|
| 2nd person plural |
dölyfötök
|
dölyfeitek
|
| 3rd person plural |
dölyfük
|
dölyfeik
|
See also
- Appendix:Hungarian words with ly
