Definify.com

Definition 2024

dúisigh

dúisigh

Irish

Verb

dúisigh ‎(present analytic dúisíonn, future analytic dúiseoidh, verbal noun dúiseacht, past participle dúisithe)

(transitive, intransitive) wake up

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	dúisím	dúisíonn tú; dúisír^†	dúisíonn sé, sí	dúisímid; dúisíonn muid	dúisíonn sibh	dúisíonn siad; dúisíd^†	a dhúisíonn; a dhúisíos / a ndúisíonn; a ndúisíos	dúisítear
	past	dhúisigh mé; dhúisíos	dhúisigh tú; dhúisís	dhúisigh sé, sí	dhúisíomar; dhúisigh muid	dhúisigh sibh; dhúisíobhair	dhúisigh siad; dhúisíodar	a dhúisigh / ar dhúisigh*	dúisíodh
	past habitual	dhúisínn	dhúisíteá	dhúisíodh sé, sí	dhúisímis; dhúisíodh muid	dhúisíodh sibh	dhúisídís; dhúisíodh siad	a dhúisíodh / ar dhúisíodh*	dhúisítí
	future	dúiseoidh mé; dúiseod; dúiseochaidh mé^†	dúiseoidh tú; dúiseoir^†; dúiseochaidh tú^†	dúiseoidh sé, sí; dúiseochaidh sé, sí^†	dúiseoimid; dúiseoidh muid; dúiseochaimid^†; dúiseochaidh muid^†	dúiseoidh sibh; dúiseochaidh sibh^†	dúiseoidh siad; dúiseoid^†; dúiseochaidh siad^†	a dhúiseoidh; a dhúiseos; a dhúiseochaidh^†; a dhúiseochas^† / a ndúiseoidh; a ndúiseos; a ndúiseochaidh^†; a ndúiseochas^†	dúiseofar; dúiseochar^†
conditional		dhúiseoinn; dhúiseochainn^†	dhúiseofá; dhúiseochthá^†	dhúiseodh sé, sí; dhúiseochadh sé, sí^†	dhúiseoimis; dhúiseodh muid; dhúiseochaimis^†; dhúiseochadh muid^†	dhúiseodh sibh; dhúiseochadh sibh^†	dhúiseoidís; dhúiseodh siad; dhúiseochadh siad^†	a dhúiseodh; a dhúiseochadh^† / ar dhúiseodh; ar dhúiseochadh^†	dhúiseofaí; dhúiseochthaí^†
subjunctive	present	go ndúisí mé; go ndúisíod^†	go ndúisí tú; go ndúisír^†	go ndúisí sé, sí	go ndúisímid; go ndúisí muid	go ndúisí sibh	go ndúisí siad; go ndúisíd^†	—	go ndúisítear
subjunctive	past	dá ndúisínn	dá ndúisíteá	dá ndúisíodh sé, sí	dá ndúisímis; dá ndúisíodh muid	dá ndúisíodh sibh	dá ndúisídís; dá ndúisíodh siad	—	dá ndúisítí
imperative		dúisím	dúisigh	dúisíodh sé, sí	dúisímis	dúisígí; dúisídh^†	dúisídís	—	dúisítear
verbal noun		dúiseacht
past participle		dúisithe

*Indirect relative
† Dialect form

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dúisigh	dhúisigh	ndúisigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

“dúisigid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
“dúisighim” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1927, by Patrick S. Dinneen.
Franz Nikolaus Finck, 1899, Die araner mundart, Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, vol. II, 74.
"dúisigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.