Definify.com
Definition 2025
debilitatus
debilitatus
Latin
Participle
dēbilitātus m (feminine dēbilitāta, neuter dēbilitātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēbilitātus | dēbilitāta | dēbilitātum | dēbilitātī | dēbilitātae | dēbilitāta | |
| genitive | dēbilitātī | dēbilitātae | dēbilitātī | dēbilitātōrum | dēbilitātārum | dēbilitātōrum | |
| dative | dēbilitātō | dēbilitātō | dēbilitātīs | ||||
| accusative | dēbilitātum | dēbilitātam | dēbilitātum | dēbilitātōs | dēbilitātās | dēbilitāta | |
| ablative | dēbilitātō | dēbilitātā | dēbilitātō | dēbilitātīs | |||
| vocative | dēbilitāte | dēbilitāta | dēbilitātum | dēbilitātī | dēbilitātae | dēbilitāta | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “debilitatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be bowed down, prostrated by grief: aegritudine afflictum, debilitatum esse, iacēre
- to be completely prostrated by fear: metu fractum et debilitatum, perculsum esse
- to be bowed down, prostrated by grief: aegritudine afflictum, debilitatum esse, iacēre