Definify.com
Definition 2025
defricatus
defricatus
Latin
Participle
dēfricātus m (feminine dēfricāta, neuter dēfricātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēfricātus | dēfricāta | dēfricātum | dēfricātī | dēfricātae | dēfricāta | |
| genitive | dēfricātī | dēfricātae | dēfricātī | dēfricātōrum | dēfricātārum | dēfricātōrum | |
| dative | dēfricātō | dēfricātō | dēfricātīs | ||||
| accusative | dēfricātum | dēfricātam | dēfricātum | dēfricātōs | dēfricātās | dēfricāta | |
| ablative | dēfricātō | dēfricātā | dēfricātō | dēfricātīs | |||
| vocative | dēfricāte | dēfricāta | dēfricātum | dēfricātī | dēfricātae | dēfricāta | |