Definify.com
Definition 2024
deiugis
deiugis
Latin
Adjective
dēiugis m, f (neuter dēiuge); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dēiugis | dēiuge | dēiugēs | dēiugia | |
| genitive | dēiugis | dēiugium | |||
| dative | dēiugī | dēiugibus | |||
| accusative | dēiugem | dēiuge | dēiugēs | dēiugia | |
| ablative | dēiugī | dēiugibus | |||
| vocative | dēiugis | dēiuge | dēiugēs | dēiugia | |