Definify.com
Definition 2024
dekka
dekka
Icelandic
Verb
dekka (weak verb, third-person singular past indicative dekkaði, supine dekkað)
Conjugation
dekka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að dekka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dekkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dekkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég dekka | við dekkum | present (nútíð) |
ég dekki | við dekkum |
| þú dekkar | þið dekkið | þú dekkir | þið dekkið | ||
| hann, hún, það dekkar | þeir, þær, þau dekka | hann, hún, það dekki | þeir, þær, þau dekki | ||
| past (þátíð) |
ég dekkaði | við dekkuðum | past (þátíð) |
ég dekkaði | við dekkuðum |
| þú dekkaðir | þið dekkuðuð | þú dekkaðir | þið dekkuðuð | ||
| hann, hún, það dekkaði | þeir, þær, þau dekkuðu | hann, hún, það dekkaði | þeir, þær, þau dekkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
dekka (þú) | dekkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dekkaðu | dekkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að dekkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dekkast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dekkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég dekkast | við dekkumst | present (nútíð) |
ég dekkist | við dekkumst |
| þú dekkast | þið dekkist | þú dekkist | þið dekkist | ||
| hann, hún, það dekkast | þeir, þær, þau dekkast | hann, hún, það dekkist | þeir, þær, þau dekkist | ||
| past (þátíð) |
ég dekkaðist | við dekkuðumst | past (þátíð) |
ég dekkaðist | við dekkuðumst |
| þú dekkaðist | þið dekkuðust | þú dekkaðist | þið dekkuðust | ||
| hann, hún, það dekkaðist | þeir, þær, þau dekkuðust | hann, hún, það dekkaðist | þeir, þær, þau dekkuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
dekkast (þú) | dekkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dekkastu | dekkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
dekkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
dekkaður | dekkuð | dekkað | dekkaðir | dekkaðar | dekkuð | |
| accusative (þolfall) |
dekkaðan | dekkaða | dekkað | dekkaða | dekkaðar | dekkuð | |
| dative (þágufall) |
dekkuðum | dekkaðri | dekkuðu | dekkuðum | dekkuðum | dekkuðum | |
| genitive (eignarfall) |
dekkaðs | dekkaðrar | dekkaðs | dekkaðra | dekkaðra | dekkaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
dekkaði | dekkaða | dekkaða | dekkuðu | dekkuðu | dekkuðu | |
| accusative (þolfall) |
dekkaða | dekkuðu | dekkaða | dekkuðu | dekkuðu | dekkuðu | |
| dative (þágufall) |
dekkaða | dekkuðu | dekkaða | dekkuðu | dekkuðu | dekkuðu | |
| genitive (eignarfall) |
dekkaða | dekkuðu | dekkaða | dekkuðu | dekkuðu | dekkuðu | |
Synonyms
Norwegian Bokmål
Etymology 1
Alternative forms
Noun
dekka n
Etymology 2
Alternative forms
Verb
dekka