Definify.com
Definition 2024
demortuus
demortuus
Latin
Participle
dēmortuus m (feminine dēmortua, neuter dēmortuum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēmortuus | dēmortua | dēmortuum | dēmortuī | dēmortuae | dēmortua | |
| genitive | dēmortuī | dēmortuae | dēmortuī | dēmortuōrum | dēmortuārum | dēmortuōrum | |
| dative | dēmortuō | dēmortuō | dēmortuīs | ||||
| accusative | dēmortuum | dēmortuam | dēmortuum | dēmortuōs | dēmortuās | dēmortua | |
| ablative | dēmortuō | dēmortuā | dēmortuō | dēmortuīs | |||
| vocative | dēmortue | dēmortua | dēmortuum | dēmortuī | dēmortuae | dēmortua | |
References
- demortuus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- demortuus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “demortuus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.