Definify.com
Definition 2025
destrictus
destrictus
Latin
Participle
dēstrictus m (feminine dēstricta, neuter dēstrictum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēstrictus | dēstricta | dēstrictum | dēstrictī | dēstrictae | dēstricta | |
| genitive | dēstrictī | dēstrictae | dēstrictī | dēstrictōrum | dēstrictārum | dēstrictōrum | |
| dative | dēstrictō | dēstrictō | dēstrictīs | ||||
| accusative | dēstrictum | dēstrictam | dēstrictum | dēstrictōs | dēstrictās | dēstricta | |
| ablative | dēstrictō | dēstrictā | dēstrictō | dēstrictīs | |||
| vocative | dēstricte | dēstricta | dēstrictum | dēstrictī | dēstrictae | dēstricta | |
References
- destrictus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- destrictus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- DESTRICTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “destrictus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.