Definify.com
Definition 2025
desumptus
desumptus
Latin
Participle
dēsūmptus m (feminine dēsūmpta, neuter dēsūmptum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēsūmptus | dēsūmpta | dēsūmptum | dēsūmptī | dēsūmptae | dēsūmpta | |
| genitive | dēsūmptī | dēsūmptae | dēsūmptī | dēsūmptōrum | dēsūmptārum | dēsūmptōrum | |
| dative | dēsūmptō | dēsūmptō | dēsūmptīs | ||||
| accusative | dēsūmptum | dēsūmptam | dēsūmptum | dēsūmptōs | dēsūmptās | dēsūmpta | |
| ablative | dēsūmptō | dēsūmptā | dēsūmptō | dēsūmptīs | |||
| vocative | dēsūmpte | dēsūmpta | dēsūmptum | dēsūmptī | dēsūmptae | dēsūmpta | |