Definify.com
Definition 2025
devictus
devictus
Latin
Participle
dēvictus m (feminine dēvicta, neuter dēvictum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | dēvictus | dēvicta | dēvictum | dēvictī | dēvictae | dēvicta | |
genitive | dēvictī | dēvictae | dēvictī | dēvictōrum | dēvictārum | dēvictōrum | |
dative | dēvictō | dēvictō | dēvictīs | ||||
accusative | dēvictum | dēvictam | dēvictum | dēvictōs | dēvictās | dēvicta | |
ablative | dēvictō | dēvictā | dēvictō | dēvictīs | |||
vocative | dēvicte | dēvicta | dēvictum | dēvictī | dēvictae | dēvicta |
References
- devictus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers