Definify.com
Definition 2025
devotus
devotus
Latin
Participle
dēvōtus m (feminine dēvōta, neuter dēvōtum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēvōtus | dēvōta | dēvōtum | dēvōtī | dēvōtae | dēvōta | |
| genitive | dēvōtī | dēvōtae | dēvōtī | dēvōtōrum | dēvōtārum | dēvōtōrum | |
| dative | dēvōtō | dēvōtō | dēvōtīs | ||||
| accusative | dēvōtum | dēvōtam | dēvōtum | dēvōtōs | dēvōtās | dēvōta | |
| ablative | dēvōtō | dēvōtā | dēvōtō | dēvōtīs | |||
| vocative | dēvōte | dēvōta | dēvōtum | dēvōtī | dēvōtae | dēvōta | |
References
- devotus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- devotus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- DEVOTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “devotus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.