Definify.com
Definition 2025
diatonicus
diatonicus
Latin
Adjective
diatonicus m (feminine diatonica, neuter diatonicum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | diatonicus | diatonica | diatonicum | diatonicī | diatonicae | diatonica | |
| genitive | diatonicī | diatonicae | diatonicī | diatonicōrum | diatonicārum | diatonicōrum | |
| dative | diatonicō | diatonicō | diatonicīs | ||||
| accusative | diatonicum | diatonicam | diatonicum | diatonicōs | diatonicās | diatonica | |
| ablative | diatonicō | diatonicā | diatonicō | diatonicīs | |||
| vocative | diatonice | diatonica | diatonicum | diatonicī | diatonicae | diatonica | |
References
- diatonicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “diatonicus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.