Definify.com
Definition 2024
dignatus
dignatus
Latin
Participle
dignatus m (feminine dignata, neuter dignatum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dignatus | dignata | dignatum | dignatī | dignatae | dignata | |
| genitive | dignatī | dignatae | dignatī | dignatōrum | dignatārum | dignatōrum | |
| dative | dignatō | dignatō | dignatīs | ||||
| accusative | dignatum | dignatam | dignatum | dignatōs | dignatās | dignata | |
| ablative | dignatō | dignatā | dignatō | dignatīs | |||
| vocative | dignate | dignata | dignatum | dignatī | dignatae | dignata | |