Definify.com
Definition 2025
diiudicandus
diiudicandus
Latin
Participle
dīiūdicandus m (feminine dīiūdicanda, neuter dīiūdicandum); first/second declension
- which is to be judged
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīiūdicandus | dīiūdicanda | dīiūdicandum | dīiūdicandī | dīiūdicandae | dīiūdicanda | |
| genitive | dīiūdicandī | dīiūdicandae | dīiūdicandī | dīiūdicandōrum | dīiūdicandārum | dīiūdicandōrum | |
| dative | dīiūdicandō | dīiūdicandō | dīiūdicandīs | ||||
| accusative | dīiūdicandum | dīiūdicandam | dīiūdicandum | dīiūdicandōs | dīiūdicandās | dīiūdicanda | |
| ablative | dīiūdicandō | dīiūdicandā | dīiūdicandō | dīiūdicandīs | |||
| vocative | dīiūdicande | dīiūdicanda | dīiūdicandum | dīiūdicandī | dīiūdicandae | dīiūdicanda | |