Definify.com
Definition 2025
diiudicans
diiudicans
Latin
Participle
dīiūdicāns m, f, n (genitive dīiūdicantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dīiūdicāns | dīiūdicantēs | dīiūdicantia | ||
| genitive | dīiūdicantis | dīiūdicantium | |||
| dative | dīiūdicantī | dīiūdicantibus | |||
| accusative | dīiūdicantem | dīiūdicāns | dīiūdicantēs | dīiūdicantia | |
| ablative | dīiūdicante, dīiūdicantī1 | dīiūdicantibus | |||
| vocative | dīiūdicāns | dīiūdicantēs | dīiūdicantia | ||
1When used purely as an adjective.