Definify.com
Definition 2025
diiudicatus
diiudicatus
Latin
Participle
dīiūdicātus m (feminine dīiūdicāta, neuter dīiūdicātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīiūdicātus | dīiūdicāta | dīiūdicātum | dīiūdicātī | dīiūdicātae | dīiūdicāta | |
| genitive | dīiūdicātī | dīiūdicātae | dīiūdicātī | dīiūdicātōrum | dīiūdicātārum | dīiūdicātōrum | |
| dative | dīiūdicātō | dīiūdicātō | dīiūdicātīs | ||||
| accusative | dīiūdicātum | dīiūdicātam | dīiūdicātum | dīiūdicātōs | dīiūdicātās | dīiūdicāta | |
| ablative | dīiūdicātō | dīiūdicātā | dīiūdicātō | dīiūdicātīs | |||
| vocative | dīiūdicāte | dīiūdicāta | dīiūdicātum | dīiūdicātī | dīiūdicātae | dīiūdicāta | |