Definify.com
Definition 2025
dimanandus
dimanandus
Latin
Participle
dīmānandus m (feminine dīmānanda, neuter dīmānandum); first/second declension
- which is to be percolated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīmānandus | dīmānanda | dīmānandum | dīmānandī | dīmānandae | dīmānanda | |
| genitive | dīmānandī | dīmānandae | dīmānandī | dīmānandōrum | dīmānandārum | dīmānandōrum | |
| dative | dīmānandō | dīmānandō | dīmānandīs | ||||
| accusative | dīmānandum | dīmānandam | dīmānandum | dīmānandōs | dīmānandās | dīmānanda | |
| ablative | dīmānandō | dīmānandā | dīmānandō | dīmānandīs | |||
| vocative | dīmānande | dīmānanda | dīmānandum | dīmānandī | dīmānandae | dīmānanda | |