Definify.com
Definition 2025
dimanans
dimanans
Latin
Participle
dīmānāns m, f, n (genitive dīmānantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dīmānāns | dīmānantēs | dīmānantia | ||
| genitive | dīmānantis | dīmānantium | |||
| dative | dīmānantī | dīmānantibus | |||
| accusative | dīmānantem | dīmānāns | dīmānantēs | dīmānantia | |
| ablative | dīmānante, dīmānantī1 | dīmānantibus | |||
| vocative | dīmānāns | dīmānantēs | dīmānantia | ||
1When used purely as an adjective.