Definify.com
Definition 2025
dimicandus
dimicandus
Latin
Participle
dīmicandus m (feminine dīmicanda, neuter dīmicandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīmicandus | dīmicanda | dīmicandum | dīmicandī | dīmicandae | dīmicanda | |
| genitive | dīmicandī | dīmicandae | dīmicandī | dīmicandōrum | dīmicandārum | dīmicandōrum | |
| dative | dīmicandō | dīmicandō | dīmicandīs | ||||
| accusative | dīmicandum | dīmicandam | dīmicandum | dīmicandōs | dīmicandās | dīmicanda | |
| ablative | dīmicandō | dīmicandā | dīmicandō | dīmicandīs | |||
| vocative | dīmicande | dīmicanda | dīmicandum | dīmicandī | dīmicandae | dīmicanda | |